Vlees, vlees en nog eens vlees!
Door: Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ruud
20 December 2014 | Uruguay, Colonia del Sacramento
Even een kort verslag van mijn tijd in Uruguay:
Het vinden van een busreis naar Montevideo leek in het begin geen gemakkelijke opgave, maar toen ik bij het busstation aankwam was het zo gepiept. Een bus naar Concordia, dan de grens over naar Salto en uiteindelijk daar een bus pakken naar Montevideo. In totaal heb ik er wel 23 uur over gedaan om van Iguazu naar Montevideo te komen, maar dit was een van de betere busreizen.
In de laatste weken van mijn reis heb ik goede verhalen gehoord over Uruguay, dus ik was benieuwd hoe dit voetbalgekke, vleesverslindende land in elkaar steekt. In Montevideo zat ik in het hostel met een Nederlands stel dat ik in Florianopolis ook had ontmoet. Zij waren er al een paar dagen en konden daardoor precies vertellen wat wel en niet leuk was in de hoofdstad.
Met 1,3 miljoen inwoners is dit een kleine stad voor Zuid-Amerikaanse begrippen. Echter, hebben ze hier in dit land 4 keer zoveel koeien rondlopen als dat er mensen wonen. Dit resulteert in een nummer 1 positie op de wereldranglijst van rundvleesconsumptie. En dat merk je aan alles. In een gebouw ontworpen door een Engelsman die dacht dat hij een treinstation moest ontwerpen, staan enorme bbq's met grote stukken vlees erop te branden.
Daarnaast is er in ieder huis, mits er plek voor is, een grote bbq aanwezig om de beste stukken rundvlees op te bereiden.
De laatste paar dagen heb ik daar dan ook gretig gebruik van gemaakt. Een grote steak kost hier in de supermarkt ongeveer 7 a 8€ per kilo, een schrijntje van wat het in Nederland kost. Als ik hier zou wonen zou ik binnen no-time moddervet worden!
Dit wilde ik even schrijven over mijn tijd in Uruguay. Op het moment zit ik nog een dagje te relaxen in Colonia om morgen de veerboot naar Buenos Aires te pakken. Daar zal ik nog 3 dagen zitten om weer naar huis te gaan. Dan zit het avontuur er (voor deze keer) weer op.
Het vinden van een busreis naar Montevideo leek in het begin geen gemakkelijke opgave, maar toen ik bij het busstation aankwam was het zo gepiept. Een bus naar Concordia, dan de grens over naar Salto en uiteindelijk daar een bus pakken naar Montevideo. In totaal heb ik er wel 23 uur over gedaan om van Iguazu naar Montevideo te komen, maar dit was een van de betere busreizen.
In de laatste weken van mijn reis heb ik goede verhalen gehoord over Uruguay, dus ik was benieuwd hoe dit voetbalgekke, vleesverslindende land in elkaar steekt. In Montevideo zat ik in het hostel met een Nederlands stel dat ik in Florianopolis ook had ontmoet. Zij waren er al een paar dagen en konden daardoor precies vertellen wat wel en niet leuk was in de hoofdstad.
Met 1,3 miljoen inwoners is dit een kleine stad voor Zuid-Amerikaanse begrippen. Echter, hebben ze hier in dit land 4 keer zoveel koeien rondlopen als dat er mensen wonen. Dit resulteert in een nummer 1 positie op de wereldranglijst van rundvleesconsumptie. En dat merk je aan alles. In een gebouw ontworpen door een Engelsman die dacht dat hij een treinstation moest ontwerpen, staan enorme bbq's met grote stukken vlees erop te branden.
Daarnaast is er in ieder huis, mits er plek voor is, een grote bbq aanwezig om de beste stukken rundvlees op te bereiden.
De laatste paar dagen heb ik daar dan ook gretig gebruik van gemaakt. Een grote steak kost hier in de supermarkt ongeveer 7 a 8€ per kilo, een schrijntje van wat het in Nederland kost. Als ik hier zou wonen zou ik binnen no-time moddervet worden!
Dit wilde ik even schrijven over mijn tijd in Uruguay. Op het moment zit ik nog een dagje te relaxen in Colonia om morgen de veerboot naar Buenos Aires te pakken. Daar zal ik nog 3 dagen zitten om weer naar huis te gaan. Dan zit het avontuur er (voor deze keer) weer op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
