Brazil!

In Potosi heb een nachtje geslapen in een prima hostel. De dag erop ging ik met 2 Duitsers een tour doen door de beroemde mijnen van Potosi. Al sinds de 16e eeuw wordt er hier gedelft naar Zilver, Zink en nog een aantal andere metalen. De omstandigheden zijn erbarmelijk! Als toerist kom je alleen op de eerste 2 'levels' van de mijn. Je gaat een paar honderd meter de berg in met je lampje op je helm en één level naar beneden, wat ongeveer 20 meter diep is. De temperatuur zou met elk level dat je naar beneden gaat toenemen tot level 12. Daar zou het rond de 40 graden zijn! De mannen die op de eerste 2 levels bezig waren zweetten zich al helemaal kapot door het duwen van mijnkarretjes van 2 ton per stuk! Laat staan die mannen die 10 verdiepingen lager bezig waren... Tijdens onze tocht door de vochtige en kleine doorgangen van de mijn ging er een aantal lagen lager dynamiet af! Best eng om alles om je heen te voelen bewegen, maar ook wel cool om te weten dat het niet alleen nog maar gebruikt wordt als toeristische attractie!
Ik was weer blij toen we de mijnen uitwaren, de uitwerking op je longen is er niet goed voor... De meeste van deze mijnwerkers komen ook na 10 tot 15 jaar werken in de mijnen om het leven door longziektes!
Verder heb ik die dag een beetje door het stadje gelopen op zoek naar een nieuwe zonnebril... Maar helaas, geen goede winkel kunnen vinden!
Die dag heb ik nog een bus gepakt naar de officiële hoofdstad van Bolivia, Sucre. Met de bijnaam de witte stad zou het misschien wel de mooiste stad van het land kunnen zijn... In Sucre zou ik een paar dagen blijven, omdat ik een vlucht Had geboekt naar Santa Cruz. De bus doet er namelijk 15 tot 20 uur over, wat mij nu wel een beetje de strot uitkwam ;). Een vlucht kostte 42€ tegen rond de 25€ voor de bus, dus ik was snel overgehaald!
In Sucre kwam ik weer een oude bekende tegen die ik in Cuzco voor het laatst had gezien, Noortje. De komende dagen zou ik met haar en een Zwitserse de stad gaan verkennen. Dit was een uitgekozen moment en de plek bij uitstek om eens lekker rustig aan te doen, het hostel was super relaxt en de stad was lekker rustig! De perfecte combinatie om de rest van de trip te gaan plannen.

Na 4 dagen in Sucre te hebben gezeten en weinig gedaan te hebben had ik mijn vlucht richting Santa Cruz. 2 vluchten wel te verstaan, omdat ik moest overstappen in Cochabamba.

Ter informatie: Sucre is de hoofdstad van Bolivia, maar relatief klein vergeleken met Santa Cruz en La Paz. Er is dan ook geen internationaal vliegveld, tot ergenis van de bewoners. Die zien namelijk alle toeristen richting die grote steden gaan. Maar als ik de plek van het vliegveld zo zie, dan denk ik dat ik wel weet waarom ze hier geen internationaal vliegveld hebben. Deze plek tussen de bergen kent geen stuk land wat groot genoeg is om een landingsbaan voor de grotere vliegtuigen te plaatsen. De grote jongens als een Boeing 777 of een Airbus A380 kunnen hier waarschijnlijk niet kunnen landen of opstijgen.

In Santa Cruz aangekomen kon ik eindelijk weer eens fatsoenlijk ademen na 4 weken op een hoogte te hebben gezeten van boven de 2500m. Deze stad ligt op 400m boven het zeeniveau en heeft iets meer van een tropisch klimaat. De aankomst op het vliegveld was meteen een klap in het gezicht, van de 20 graden in het vliegtuig naar de 30+ temperatuur buiten! Op het eerste gezicht moet ik ook zeggen dat het een beetje op Fiji leek. De binnenlanden van Fiji dan hè, de stranden zijn hier in de verste verte niet te vinden!
Het hostel wat ik geboekt had lag ergens redelijk buiten het centrum, maar had een lekker zwembad erbij. De perfecte keuze bleek achteraf, want er was weinig te doen in Santa Cruz. Dan maar lekker van de Boliviaanse en Braziliaanse biertjes genieten bij het zwembad :)!
Na een paar daagjes zwemmen zat mijn avontuur in Bolivia er alweer op, en was het tijd om naar het volgende labd te gaan: Paraguay! Nee, geintje. Daar heb ik alleen een overstap met het vliegtuig... De bestemming is Brazilië!!! Van Santa Cruz naar Ascunsion, dan naar Ciudad del Este en dan naar Sao Paulo! Bij het opstijgen in Ciudad del Este meende ik nog een glimp op te vangen van de Iguazu falls, maar ik kan me vergist hebben. Achja, die zien we over een paar weken wel :).
Inmiddels ben ik onderweg naar Rio de Janeiro met de bus om daar een aantal dagen te verblijven. Zin in! Aangezien ik daar een paar mensen ken, hoop ik dat ze mij een mooi stuk van deze enorme stad kunnen laten zien. En, het tweede wereldwonder op deze reis!